Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκαν τα γνωστά σε όλους μας μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή αλλιώς τα social media, δημιουργήθηκε μαζί τους και ένας νέος δικός τους αλλά όμως εικονικός κόσμος, στον οποίο όμως λόγω και της άγνοιας του κοινού και όχι μόνο στο θέμα της ορθής χρήσης των social media, πρόκειται για έναν κόσμο λοιπόν που ενώ φτιάχτηκε για να συνδέσει και όχι απαραίτητα να ενώσει τους ανθρώπους, λόγω της ανορθολογικής χρήσης από τους χρήστες φτάσαμε στο σημείο πια να μιλάμε για έναν κόσμο που στα εσώψυχα του πλανάται η μοναξιά και η αποξένωση, αλλά και διάφοροι μικροί και μεγάλοι κίνδυνοι, που μας οδηγούν είτε στην οικονομική μας εξαπάτηση είτε στο να θέσουμε και σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια μας την ζωή!
Ας πάμε τώρα λοιπόν να αναλύσουμε όλους αυτούς τους κινδύνους στους οποίος έχουμε ήδη αναφερθεί νωρίτερα αλλά όμως εντελώς επιγραμματικά.
Ο Εθισμός Στα Social Media, και η καθημερινή ρουτίνα των ανθρώπων μέσα από αυτά.
Βλέπουμε λοιπόν πλέον στον δρόμο διάφορα και μάλιστα πολλά νεαρά άτομα διαφόρων όμως ηλικιών, να είναι συνέχεια προσηλωμένα στα κινητά τους, κυριολεκτικά όμως όπου σταθούν και όπου βρεθούν, είτε καθισμένοι στο παγκάκι απολαμβάνοντας τα πασατέμπο τους, αλλά ακόμα και όταν κάθονται στην καφετέρια και πίνουν τον καφέ τους ή όταν βρίσκονται ακόμα και στον δρόμο και περπατάνε, ακόμα και τότε τους βλέπεις όλους αυτούς τους κυριολεκτικά χαμένους και αποχαυνωμένους μέσα στην οθόνη του κινητού τους να βλέπουν και να αναζητούν μες στο facebook, το τι ανέβασε ο καθένας, ο ένας κι άλλος στο facebook, με το μόνο τους ενδιαφέρον να είναι πλέον αυτό και τίποτα άλλο.
Οι Ανθρώπινες «Σχέσεις» και οι κίνδυνοι που εγκυμονούν για τους ανθρώπους μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Επίσης φαίνεται ότι έχει γίνει της «μόδας», τώρα τελευταία δηλαδή τα 2 με 3 τελευταία χρόνια, να παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί νέοι να λένε και να το πιστεύουν μάλιστα ότι έχουν βρει ταίρι και είτε έχουν σχέση μαζί του είτε φλερτάρουνε με αυτό μέσω των social media.Αυτό βεβαίως όμως αποδεικνύεται ότι είναι μεταξύ των άλλων και επικίνδυνο καθώς όταν δεν γνωρίζεις προσωπικά τον άλλον που έχεις απενάντί σου και του μιλάς πρόσωπο με πρόσωπο και γνωρίζεις πολύ καλά το ποιος είναι αλλά αντίθετα από αυτό εσύ μιλάς σε ένα προφίλ και κοιτάζεις απλά μία φωτογραφία σκεπτόμενος αθώα ότι «αχ μα τί ωραία κοπέλα που είναι αυτή», ενώ η όμορφη κατά τα άλλα αυτή κοπέλα όπως φαίνεται άλλωστε και στις ίδιες της της φωτογραφίες που αυτή όμως υποτίθεται πως έχει ανεβάσει, αλλά εσύ επειδή δεν την γνωρίζεις προσωπικά δεν είσαι και σίγουρος ότι δεν είναι από πίσω από αυτό προφίλ ένας επιτήδειος με γενειάδα που σκοπό έχει να σε οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια σου την ζωή.
Επικίνδυνα «Παιχνίδια Θανάτου» τα οποία εξαφάνιζαν παιδιά μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το 2015 πρωτοεμφανίστηκαν στο facebook, τα λεγόμενα «παιχνίδια θανάτου» ή αλλιώς παιχνίδια εξαφανίσεων, με τον τίτλο τότε Game of 72 (Παιχνίδι 72 ωρών ), το οποίο όμως οδηγούσε ανήλικα άτομα κυρίως παιδιά στο να εξαφανιστούν από το σπίτι τους και τους γονείς τους για 72 ώρες, θέτοντας κυριολεκτικά σε κίνδυνο την ζωή τους υπό τον όρο όμως μετά από 72 ώρες ότι θα πρέπει να ξανά επιστρέψουν στα σπίτια τους και στην οικογένειά τους. Παρόλα αυτά όμως πολλά παιδιά δεν επέστρεφαν στο σπίτι τους μετά από τις 72 ώρες της εξαφάνισής τους, οπότε και έφταναν πλέον στο σημείο να τα αναζητούν οι Αρχές και να τα βρίσκουν όλα ευτυχώς ζωντανά χωρίς να έχει γίνει γνωστό μέχρι τώρα ότι εντόπισητκε νεκρό κάποιο παιδί που εξαφανίστηκε εξαιτίας από αυτό το παιχνίδι.
Στην συνέχεια την σκυτάλη στο ίδιο παιχνίδι πήρε με την σειρά του το αντίγραφο το πρωτότυπου πλέον «παιχνιδιού», με τίτλο Game of 48 ή αλλιώς δηλαδή στα Ελληνικά «Το Παιχνίδι Των 48 Ωρών», όπου με την μόνη διαφορά του που ήταν το ότι εξαφάνιζε τα παιδιά από τα σπίτια τους για 47 ώρες αντί για 72 ώρες του πρωτότυπου εγκληματικού αυτού «παιχνιδιού».
Στην συνέχεια το 2017 βγαίνει στο προσκήνιο ένα νέο επικίνδυνο «παιχνίδι», το οποίο εξελίχτηκε και αυτό με την σειρά του πάλι μέσω του facebook, με την ονομασία τότε «Blue Whale Challenge», όπου το νέο έγκλημα αυτό με την σειρά του ωθούσε τα ανήλικα άτομα τότε κυρίως παιδιά και ειδικά στην εφηβεία, να αυτοτραυματίζουν τον εαυτό τους, πολλές φορές μάλιστα οδηγώντας τους παίκτες αυτούς ακόμα και στην αυτοκτονία! Πιο συγκεκριμένα οι διαχειριστές αυτού του φρικτού «παιχνιδιού», μέσα σε ένα χρονικό διάστημα των 50 ημερών έδιναν στους «παίκτες» τους, διάφορες δοκιμασίες αυτοτραυματισμών με απώτερο τελικά σκοπό να τους οδηγήσουν τελικά στην αυτοκτονία.
Εδώ στην Ελλάδα η Αστυνομία και η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έχουν δώσει ιδιαίτερη έμφαση και έκταση σε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα με πολλές ποικίλες και διάφορες ανακοινώσεις τους εφιστώντας την προσοχή σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου και ειδικότερα στους γονείς να προσέχουν πολύ τα παιδιά τους και ειδικότερα όταν εκείνα μπαίνουν στο διαδίκτυο.
Ο τρόπος επιλογής των θυμάτων από τους κυβερνοεγκληματίες - επιτήδειους των κοινωνικών δικτύων...
Οι γονείς λοιπόν όταν τα παιδία του σερφάρουν στο διαδίκτυο πρέπει και οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς αυτοί οι επιτήδειοι που έχουν σκαρώσει αυτά τα υποτιθέμενα «παιχνίδια», που μάλλον καλύτερα θα λέγαμε ότι είναι οδηγοί προς τον θάνατο ατόμων με ιδιαίτερα πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση, στα οποία και στοχεύουν αυτοί οι κυβερνοεγκληματίες, με σκοπό να τα εξαπατήσουν αυτά τα άτομα που νιώθουν μέσα τους ανάγκη μέσα τους να προβάλουν ότι κάποιοι είναι και δεν βρίσκονται τυχαία σε αυτήν την κοινωνία, και είναι και αυτοί με την σειρά τους άνθρωποι δηλαδή που ζουν ανάμεσά μας καθώς ένα από τα άτομα αυτά θα μπορούσε να είναι και ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας όπως έχουμε συνηθίσει να τον λέμε, ή αλλιώς πιο απλά δηλαδή ο γείτονάς μας.
Ο γείτονας μας λοιπόν ο οποίος όμως επειδή μπορεί να είναι και λίγο ως πολύ εσωστρεφής και ενώ νιώθει ότι έχει την ανάγκη να μιλήσει, όμως επειδή πολλές φορές δυσκολεύτε να μιλήσει στους γονείς του για κάτι που έχει κάνει, και αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά κυρίως υπό τον φόβο μίας τιμωρίας, δεν μιλάει στους γονείς του ο έφηβος γείτονάς μας, αλλά όμως επιλέγει να απευθυνθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθότι είναι γνωστό σε όλους μας ότι δυστυχώς ανοίγεσαι πιο εύκολα σε έναν ξένο για να του μιλήσεις για κάτι που σε απασχολεί και να αποζητήσεις έτσι την λύση του.
Κάπως έτσι όμως όταν η ανάγκη μας να μιλήσουμε για κάτι που μας απασχολεί στη οποιαδήποτε ηλικία και να είμαστε «καλύπτεται», σε εισαγωγικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τότε οδηγούμαστε στον δρόμο της μοναξιάς αφού πλέον είμαστε ολομόναχοι μπροστά σε μία οθόνη και μιλάμε ακόμα και με αγνώστους, τότε ξεχνώντας πως είναι να μιλάς με κάποιον τετ α τετ ή αλλιώς face to face δηλαδή στην γλώσσα μας, πρόσωπο με πρόσωπο τότε ακολουθούμε δυστυχώς ασυναίσθητα έναν άλλον δρόμο αυτόν της αποξένωσης μέσα στον εικονικό κόσμο των κοινωνικών δικτύων.
Η μοναξιά και η αποξένωση στον εικονικό κόσμο των κοινωνικών δικτύων...
Φτάνοντας λοιπόν στο επίμαχο σημείο αυτού του άρθρου, θέλουμε κάπου εδώ να αναλύσουμε όσο μπορούμε, αλλά και να προσπαθήσουμε συγχρόνως να εξηγήσουμε το γιατί ο άνθρωπος την σήμερον ημέρα επιλέγει να απασχοληθεί τόσες πολλές ώρες τις ημέρας με τα social media.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από τις νεαρές ηλικίες και ιδιαίτερα την περίοδο που βρίσκεται κάποιος/α στην εφηβεία, όπου έχουν ειδικότερα οι έφηβοι την ανάγκη της αυτοπροβολής για να κάνουν την επανάστασή τους απέναντι στους γονείς τους και χρησιμοποιούν ακόμα και τα social media για να το πετύχουν αυτό όταν ανεβάζοντας διάφορες φωτογραφίες τους και συγκρίνοντας ο ένας με τον άλλον το πόσα likes πήρανε από αυτές τις φωτογραφίες και ειδικότερα όταν μάλιστα αυτές είναι και λίγο πιο άσεμνες από τις άλλες, διάφορες εικόνες και φωτογραφίες που έχουν οι ίδιοι μάλιστα ανεβάσει στον λογαριασμό τους στα κοινωνικά δίκτυα με την θέλησή τους.
Παράλληλα όπως αναφερθήκαμε και πιο πάνω όταν ένας έφηβος προσπαθεί να μιλήσει για κάτι αλλά δεν μπορεί για τον οποιονδήποτε λόγο να το πει στους γονείς του αυτό το πράγμα που όντως τον/την απασχολεί, καταλήγει στο τέλος να γράφει στα social media, όπου τα πράγματα είναι πιο απρόσωπα, και δυστυχώς επειδή έχει αποδειχτεί ότι είναι πιο εύκολο να βγάλεις τα εσώψυχα σου σε έναν ξένο άνθρωπο παρά σε κάποιον δικό σου, τότε μπαίνεις πολύ εύκολα στον εικονικό κόσμο των social media, αναζητώντας πολλές φορές εκεί μέσα κάποιον να σε ακούσει ενώ πάντα είναι δίπλα σου ο άνθρωπος σου, αυτός που πραγματικά θα σε βοηθήσει να βρεις την λύση για τα προβλήματα σου και τα όλα όσα σε απασχολούν, ο άνθρωπος αυτόν κάνοντας μία κατά πρόσωπο κουβέντα μαζί του, δείχνοντας σου ότι είναι πραγματικά εδώ για σένα για να σε καταλάβει και να σε βοηθήσει να προσπεράσεις μαζί του όλα τα εμπόδια που εσύ θεωρείς έστω και νοητά ότι υπάρχουν στην ζωή σου.
Παρόλα αυτά δυστυχώς οι έφηβοι οι ακόμα και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που συνήθως είναι μεταξύ των 20 - 30 χρονών, προσπαθούν και αποζητούν λύση στα προβλήματά τους, απευθυνόμενοι για όλα αυτά που τους απασχολούν στους «τοίχους» των social media περιμένοντας μία απάντηση σε όλα αυτά που τους απασχολούν από τους υποτιθέμενους «φίλους» που τους ακολουθούν και για να τους προσεγγίσουν τους κάνουν παντού like, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι νέοι σήμερα να εγκλωβίζονται έτσι και μάλιστα άδικα στον εικονικό κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συναντώντας πια την μοναξιά αφού μόνοι τους παλεύουν ο καθένας ξεχωριστά να λύσουν με αυτόν τον σίγουρα λάθος τρόπο, και παράλληλα γίνονται όλοι τους πλέον θύματα αυτής της μεγάλης παγκόσμιας αποξένωσης!
